ΙΣΤΟΡΙΚΑ

Κανείς στην Ευρώπη των αρχών του 18ου αιώνα δεν περίμενε ότι ένας νεαρός από τη Λάρισα θα ταράξει τα νερά της Οξφόρδης. Ο Αλέξανδρος Ελλάδιος, με μνήμη γεμάτη από παραδόσεις και ήχους της ελληνικής γλώσσας, βρέθηκε σε πανεπιστήμια της Αγγλίας και της Γερμανίας για να αποδείξει ότι το ελληνικό πνεύμα δεν είχε σβήσει. Από μικρό […]

– Τα μαρτυρικά γεγονότα Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού συνιστά ένα από τα πλέον αποτρόπαια εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, που συντελέστηκε σε τρεις κύριες φάσεις την περίοδο 1914–1923 από τους Νεότουρκους και αργότερα το κεμαλικό καθεστώς. Πρόκειται για ένα έγκλημα που στοίχισε τη ζωή σε περισσότερους από 350.000 Έλληνες του Πόντου, οι οποίοι ξεριζώθηκαν από τα πατρογονικά τους

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΛΑΡΙΣΑ Σχολείο Βλαχόφωνων επί Τουρκοκρατίας κάπου στη Θεσσαλία. Χαρακτικό από το εξαμηνιαίο περιηγητικό περιοδικό «Le Tour du Monde», Παρίσι, 1876. Του Νικ. Αθ. Παπαθεοδώρου Ο Μιχαήλ Σάπκας (1873-1956), ο σπουδαίος αυτός επιστήμονας από το Μεγάροβο της Μακεδονίας, πολιτογραφήθηκε Λαρισαίος και εκλέχθηκε τρεις φορές δήμαρχος της πόλης μας. Η προσωπικότητά του κυριάρχησε στην

Διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου 1851. Ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του δάσκαλου και ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ (1817-1897) και της Γκιουλώς Μοραΐτη (1822-1896). Έτσι, ο νεαρός Αλέξανδρος μεγάλωσε μέσα σ’ ένα κλίμα γεμάτο ευλάβεια και θρησκευτικότητα. Έμαθε τα

(1875-1961) Ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Ευγένιος Λημόνης (γνωστός ως Λεμονής) του Παντελεήμονος, κατά κόσμον Ευάγγελος, γεννήθηκε το έτος 1875 στην Χότσιστα Κορυτσάς της Βορείου Ηπείρου. Ήταν απόφοιτος Σχολαρχείου και υπηρέτησε ως δημοδιδάσκαλος στο χωριό του, ενώ ήταν άριστος γνώστης και της βυζαντινής μουσικής. Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας και, όπως θα δούμε, σχεδόν όλα τα

[…] Μετά μία εικοσαετία σκληρών αγώνων στο αυστηρό κοινόβιο του Διονυσίου [στο Άγιον Όρος], όπου έλαβε την κουρά και την ιεροσύνη, έκανε μία τριακονταετία στον Πειραιά, συνεχίζοντας τους αγώνες του και βοηθώντας τους εκεί χριστιανούς.Ήταν δάσκαλος στην πατρίδα του Βόρειο Ήπειρο.Η μεγάλη του ασκητικότητα, η θυσιαστική αγάπη και η γλυκύτητα του χαρακτήρα του τον έκαναν στοργικό

Μαρτυρία Γνησίας Ὀρθοδοξίας             Ἐπὶ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας Σπυρίδωνος ἔγινε, ὡς γνωστόν, ὁ διωγμὸς τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν (1951-1953) τῶν ἀκολουθούντων τὸ Πάτριο Ἡμερολόγιο (Παλαιοημερολογιτῶν).             Στὰ Βίλλια τῆς Ἀττικῆς, κατόπιν ἀνωτέρας ἐντολῆς, ὁ ἱερέας τοῦ χωριοῦ ἔκλεισε τὴν θύρα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, ὅπου ἐκκλησιάζοντο οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ τοῦ Πατρίου, καὶ ἀπαγόρευσε

Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος Ὁ χρόνος πάγωσε ἐκεῖνο τό τραγικό πρωινό τῆς 20ῆς Ἰουλίου, πρίν 50 χρόνια, ὅταν τό «χρυσοπράσινο φύλλο» τῆς Μεσογείου, ἡ Κύπρος μας, ἄρχισε νά αἱ­μορραγεῖ κάτω ἀπό τή βίαιη μπότα τοῦ τούρκου κατακτητῆ, πού εἰσέβαλε μέ μένος στό νησί, σκορπώντας τόν ὄλεθρο, τόν θάνατο, τήν ἀπόγνωση καί τήν καταστρο­φή.

            Ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς Κοιμήσεως τοῦ ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Μαγνησίας Χρυσοστόμου πρὸ 51 ἐτῶν (+13-7-1973 ἐκ.ἡμ.), δημοσιεύουμε ἐνδιαφέρον κείμενό του ἀπὸ τὸν Ἡμεροδείκτη τοῦ 1967, τὸν ὁποῖον εἶχε διανθίσει μὲ σοφὰ ρητά του, εἰς τιμὴν τῆς μακαρίας μνήμης τοῦ ἐξαιρετικοῦ αὐτοῦ Ἀρχιερέως τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἀπόσπασμα εἶναι παρμένο ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἐπισκόπου Χρυσοστόμου,

Μακαριστοῦ Γέροντος Χρυσάνθου Ἁγιαναννίτου(1895-1981) ΟΤΑΝ ἦλθεν ὁ πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, ἤρχισαν αἱ συζητήσεις μεταξύ τῶν Πατέρων διά τάς θεωρίας του· ἡ πρώτη του θεωρία ἦτο ἡ ἐφαρμογή τοῦ Νέου (Γρηγοριανοῦ) ἡμερολογίου. Ἐρωτώμενος οὗτος ὁ Μεταξάκηςὑπό τῶν τυπικαρέων τῶν Ἱερῶν Μονῶν διά τόν ἀντικανονικόν τρόπον τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, ἀπεκρίνατο ὅτι,  ὅταν ἐφαρμοσθῇ τό Νέον Ἡμερολόγιον, νά