ΙΣΤΟΡΙΚΑ

ΙΧΝΗΛΑΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΛΑΡΙΣΑ Σχολείο Βλαχόφωνων επί Τουρκοκρατίας κάπου στη Θεσσαλία. Χαρακτικό από το εξαμηνιαίο περιηγητικό περιοδικό «Le Tour du Monde», Παρίσι, 1876. Του Νικ. Αθ. Παπαθεοδώρου Ο Μιχαήλ Σάπκας (1873-1956), ο σπουδαίος αυτός επιστήμονας από το Μεγάροβο της Μακεδονίας, πολιτογραφήθηκε Λαρισαίος και εκλέχθηκε τρεις φορές δήμαρχος της πόλης μας. Η προσωπικότητά του κυριάρχησε στην […]

Διηγηματογράφος, ποιητής, δημοσιογράφος και μεταφραστής· από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο στις 4 Μαρτίου 1851. Ήταν ένα από τα εννέα παιδιά του δάσκαλου και ιερέα Αδαμάντιου Εμμανουήλ (1817-1897) και της Γκιουλώς Μοραΐτη (1822-1896). Έτσι, ο νεαρός Αλέξανδρος μεγάλωσε μέσα σ’ ένα κλίμα γεμάτο ευλάβεια και θρησκευτικότητα. Έμαθε τα

(1875-1961) Ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης Ευγένιος Λημόνης (γνωστός ως Λεμονής) του Παντελεήμονος, κατά κόσμον Ευάγγελος, γεννήθηκε το έτος 1875 στην Χότσιστα Κορυτσάς της Βορείου Ηπείρου. Ήταν απόφοιτος Σχολαρχείου και υπηρέτησε ως δημοδιδάσκαλος στο χωριό του, ενώ ήταν άριστος γνώστης και της βυζαντινής μουσικής. Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία μας και, όπως θα δούμε, σχεδόν όλα τα

[…] Μετά μία εικοσαετία σκληρών αγώνων στο αυστηρό κοινόβιο του Διονυσίου [στο Άγιον Όρος], όπου έλαβε την κουρά και την ιεροσύνη, έκανε μία τριακονταετία στον Πειραιά, συνεχίζοντας τους αγώνες του και βοηθώντας τους εκεί χριστιανούς.Ήταν δάσκαλος στην πατρίδα του Βόρειο Ήπειρο.Η μεγάλη του ασκητικότητα, η θυσιαστική αγάπη και η γλυκύτητα του χαρακτήρα του τον έκαναν στοργικό

Μαρτυρία Γνησίας Ὀρθοδοξίας             Ἐπὶ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Κρατούσης Ἐκκλησίας Σπυρίδωνος ἔγινε, ὡς γνωστόν, ὁ διωγμὸς τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν (1951-1953) τῶν ἀκολουθούντων τὸ Πάτριο Ἡμερολόγιο (Παλαιοημερολογιτῶν).             Στὰ Βίλλια τῆς Ἀττικῆς, κατόπιν ἀνωτέρας ἐντολῆς, ὁ ἱερέας τοῦ χωριοῦ ἔκλεισε τὴν θύρα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, ὅπου ἐκκλησιάζοντο οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ τοῦ Πατρίου, καὶ ἀπαγόρευσε

Γράφει η Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος – Θεολόγος Ὁ χρόνος πάγωσε ἐκεῖνο τό τραγικό πρωινό τῆς 20ῆς Ἰουλίου, πρίν 50 χρόνια, ὅταν τό «χρυσοπράσινο φύλλο» τῆς Μεσογείου, ἡ Κύπρος μας, ἄρχισε νά αἱ­μορραγεῖ κάτω ἀπό τή βίαιη μπότα τοῦ τούρκου κατακτητῆ, πού εἰσέβαλε μέ μένος στό νησί, σκορπώντας τόν ὄλεθρο, τόν θάνατο, τήν ἀπόγνωση καί τήν καταστρο­φή.

            Ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς Κοιμήσεως τοῦ ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Μαγνησίας Χρυσοστόμου πρὸ 51 ἐτῶν (+13-7-1973 ἐκ.ἡμ.), δημοσιεύουμε ἐνδιαφέρον κείμενό του ἀπὸ τὸν Ἡμεροδείκτη τοῦ 1967, τὸν ὁποῖον εἶχε διανθίσει μὲ σοφὰ ρητά του, εἰς τιμὴν τῆς μακαρίας μνήμης τοῦ ἐξαιρετικοῦ αὐτοῦ Ἀρχιερέως τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἀπόσπασμα εἶναι παρμένο ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἐπισκόπου Χρυσοστόμου,

Μακαριστοῦ Γέροντος Χρυσάνθου Ἁγιαναννίτου(1895-1981) ΟΤΑΝ ἦλθεν ὁ πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης εἰς τό Ἅγιον Ὄρος, ἤρχισαν αἱ συζητήσεις μεταξύ τῶν Πατέρων διά τάς θεωρίας του· ἡ πρώτη του θεωρία ἦτο ἡ ἐφαρμογή τοῦ Νέου (Γρηγοριανοῦ) ἡμερολογίου. Ἐρωτώμενος οὗτος ὁ Μεταξάκηςὑπό τῶν τυπικαρέων τῶν Ἱερῶν Μονῶν διά τόν ἀντικανονικόν τρόπον τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ Νέου Ἡμερολογίου, ἀπεκρίνατο ὅτι,  ὅταν ἐφαρμοσθῇ τό Νέον Ἡμερολόγιον, νά

       Γιὰ τὰ ἡρωϊκὰ κατορθώματα τῶν ἀγωνιστῶν μας στὸν πόλεμο τοῦ ’40 ἔχει χρησιμοποιηθῇ ὁ ὅρος ἐποποιΐα. Ὄχι ἀτυχῶς. Πῶς ἀλλοιῶς θὰ μποροῦσε νὰ χαρακτηρίσῃ κανεὶς τὰ ἀνδραγαθήματα τῶν Ἑλλήνων στὸν ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο ἀλλὰ καὶ μετά, στὴν γερμανικὴ ἀντίσταση, παρὰ ὡς ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστά, ποὺ ξεπερνοῦν πράγματι τὴν σφαῖρα τῆς λογικῆς καὶ ἀγγίζουν τὰ ὅρια

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ ἕνα σύντομο ἀπόσμασμα ἀπὸ τὸ Κεφάλαιο ΙΕ΄ («Ἡ δύσκολη καὶ ἔνδοξη περίοδος ἕως τῆς Κοιμήσεως τοῦ Ἁγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου») ἀπὸ τὸν Τόμο Β΄ τοῦ ἔργου μας: «Ἐπίσκοπος Μαγνησίας Χρυσόστομος Νασλίμης (1910-1973) – Ἀκατάβλητος Ἀγωνιστὴς Πίστεως καὶ Ὑπομονῆς», Ἀθήνα 2020, σελ. 43-46, προκειμένου νὰ τιμήσουμε τὴν μνήμη τοῦ Ὁμολογητοῦ Πατρὸς καὶ κορυφαίου τῆς Ὀρθοδοξίας