Γιὰ τὸ τρέχον ζήτημα τῆς πανδημίας
1. Ὁ ἄνθρωπος, ὡς πλασθεὶς «κατ΄ εἰκόνα» τοῦ ἀπείρου Θεοῦ, ἔχει κλήση ὑπερβάσεως τῆς κτιστότητός του καὶ ἀτελευτήτου προόδου. Ἡ σοφία του καὶ οἱ λοιπὲς ψυχοσωματικὲς δυνάμεις του δύνανται νὰ ἐξελιχθοῦν ἀπεριόριστα. Ὡς «θεολογικὸ ὄν» προορίζεται γιὰ τὴν κατὰ χάριν θέωση. Ἄρα, ἡ ἐπιστημονικὴ καὶ τεχνολογικὴ πρόοδός του εἶναι ἀναμενόμενη καὶ διαρκής. Ἐν τούτοις, ἄν […]
Γιὰ τὸ τρέχον ζήτημα τῆς πανδημίας περισσότερα »