Εὐδοξία Αὐγουστίνου, Φιλόλογος-Θεολόγος
Ἀκοῦμε νά γίνεται λόγος σήμερα ἀπό τούς πάσης φύσεως διαπρύσιους κήρυκες τῆς ξέφρενης πολιτικῆς ὀρθότητας καί τοῦ «δικαιωματικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ» γιά τό «woke», τή woke κουλτούρα, τή woke ἀτζέντα. Ὁ «γουοκισμός» εἶναι μιά ἐπαναστατική διαδικασία, πού διαπερνᾶ ὅλες τίς δυτικές κοινωνίες, μέ στόχο νά ὁδηγήσει στήν «ἐξαφάνιση» τῶν παραδοσιακῶν δυτικῶν κοινωνιῶν καί ταυτόχρονα στή βιολογική «ἐξαφάνιση» τῶν φύλων μέσα ἀπό τήν ἄρνηση τῆς σεξουαλικῆς ταυτότητας.
Σύμφωνα μέ τήν περίφημη «κουλτούρα τῆς ἀφύπνισης» (woke culture), σχεδόν ὅσα ξέραμε ἀποδομοῦνται. Ἀξίες, μέ τίς ὁποῖες μεγαλώσαμε, ἐκπαραθυρώνονται ἀπό τήν πραγματικότητά μας. Τό ἔθνος, ἡ φυλή, τό φύλο ἀμφισβητοῦνται πλέον ἀπόλυτα καί ὑφίστανται ἐξονυχιστικούς ἐλέγχους καταλήγοντας στήν «ἀκύρωση» (cancel culture).
Ὅλα αὐτά ὁδηγοῦν σέ υἱοθέτηση ἀπόψεων καί προτύπων πρωτόγνωρων· μᾶς κάνουν νά αἰσθανόμαστε ξένοι μέσα στίς ἴδιες μας τίς κοινωνίες καί δημιουργοῦν δραματικές κοινωνικές μεταβολές. Ἀπόψεις πατροπαράδοτες, πού φορεῖς τους ἦταν ἡ μεγάλη πλειοψηφία τοῦ κόσμου, μετατρέπονται τώρα σέ αἱρετικές, φοβικές καί ὑπερβολικά ἀντιδραστικές.
Ὅπως οἱ περισσότεροι νεωτερισμοί τοῦ 21ου αἰώνα, ἔτσι καί τό «woke» γεννήθηκε στίς Η.Π.Α. Στή συνέχεια ἡ Δυτική Εὐρώπη ἔχει γίνει θύμα τοῦ ὁρμητικοῦ δικαιωματισμοῦ καί τῶν καινούργιων πολιτιστικῶν προτύπων. Μαζική ὑστερία ἔχει καταλάβει τίς κοινωνίες αὐτές, ἡ ὁποία φέρει τή σφραγίδα τοῦ woke κινήματος, μιᾶς κυριολεκτικῆς σταυροφορίας πού τίς σαρώνει. Χάνεται ὁ ἰδεολογικός προσανατολισμός καί τό πολιτιστικό χάος ἀρχίζει νά κυριαρχεῖ. Σέ τελική ἀνάλυση, πρόκειται γιά ἕνα ἑνιαῖο κίνημα καταστροφῆς τόσο τῶν δυτικῶν λαῶν, ὅσο καί τῆς ἴδιας τῆς ἀνθρώπινης ταυτότητας.
Τά παραδείγματα εἶναι πάμπολλα. Ἡ ἱστορία, ὑποστηρίζουν, πρέπει νά καταργηθεῖ, διότι ἐκφράζει πολιτικά «μή ὀρθές» ἀπόψεις. Οἱ λευκοί, ἡ ὕπαρξη δύο φύλων καί οἱ διακρίσεις κατά τῶν ὅποιων μειονοτήτων (φυλετικῶν, σεξουαλικῶν καί θρησκευτικῶν) συνιστοῦν ἐγκλήματα τῆς Δύσης. Στό πλαίσιο αὐτό, σέ ἀρκετές χῶρες γίνονται προσπάθειες νά ἀπαγορευθοῦν οἱ ἀρχαῖες τραγωδίες, τά ἔργα τοῦ Πλάτωνα, τοῦ Ἀριστοτέλη, τοῦ Δημοκρίτου, ὅπως και τοῦ Σαίξπηρ, διότι εἶναι -πιστεύουν- «ρατσιστικά», καθώς ἐκφράζουν τήν ὑπεροχή τῶν λευκῶν καί τήν κυριαρχία τῶν ἀνδρῶν.
Στίς μεγάλες μητροπόλεις τῆς Εὐρώπης οἱ αὐτόχθονες πληθυσμοί βρίσκονται σέ διαδικασία ταχύτατης μειονοτικοποίησης. Ἐπήλυδες, μάλιστα, δηλώνουν ἀπερίφραστα: «Φοβᾶστε νά γίνετε μειονοτικοί. Νά μή φοβᾶστε γιά κάτι πού θά συμβεῖ. Ἡ Εὐρώπη θά ἀλλάξει». Ἔτσι ἡ κοινωνική συμμαχία «τῶν πολιτῶν τοῦ πουθενά» βρίσκει τήν ἰδεολογική της ὁλοκλήρωση στό woke κίνημα καί μέσῳ αὐτοῦ ἐπιτίθεται στήν «παραδοσιακή» δημοκρατική μορφή πολιτικῆς ὀργάνωσης.
Ὁρισμένοι ἀμερικανοί συγγραφεῖς πιστεύουν ὅτι τό Wokism εἶναι ἡ «ἑπόμενη ἀμερικανική θρησκεία», πού θέλει νά «σβήσει ὁλόκληρη τήν ἱστορική μνήμη τοῦ πολιτισμοῦ», ὅπως ὁ Χριστιανισμός ἔγινε θρησκεία τοῦ βυζαντινοῦ κράτους τόν 4ο αἰώνα. Ἡ woke θρησκεία εὐδοκιμεῖ βεβαίως στόν ἀκαδημαϊκό κόσμο, ἀλλά στοχεύει νά ἐξαπλωθεῖ καί στήν Πρωτοβάθμια καί Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση. Σέ ὁλόκληρο τόν δυτικό κόσμο, τά σχολεῖα δίνουν ὅλο καί περισσότερο χῶρο στήν ἐκπαίδευση τῶν φύλων καί στήν προώθηση τῶν διεμφυλικῶν ταυτοτήτων.
Στήν πατρίδα μας ἡ τάση αὐτή μέχρι στιγμῆς ἐκφράζεται μέ τή μορφή τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ καί στρέφεται πρός τήν ἀποδόμηση τῆς ἱστορικῆς μας κληρονομιᾶς. Στό στόχαστρό της βρίσκεται ἡ ἄρνηση τῆς Γενοκτονίας τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρασίας (πρβλ. «Συνωστισμός»), ἡ Ε.Ο.Κ.Α., ἡ ὁποία χαρακτηρίζεται συστηματικά ὡς «ἐθνικιστική». Ἀμφισβητεῖται, ἐπίσης, ἡ συνέχεια τοῦ ἑλληνικοῦ ἔθνους, ὁ Κωνσταντῖνος Παπαρρηγόπουλος, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζεται «παρακρατικός». Κάθε χρόνο κατά τήν ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου, κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι τό ΟΧΙ ἦταν… «φασιστικό», γιατί τό εἶπε ὁ Μεταξᾶς. Ἐπίσης ἡ ἐπέτειος τῆς 25ης Μαρτίου 1821 βαρύνεται μέ τό στίγμα τῆς «γενοκτονίας» τῶν Τούρκων στήν Τριπολιτσά.
Ἀκόμη, βανδαλίζουν τά ἀγάλματα ἡρώων τοῦ 1821 καί τῶν Μακεδονομάχων. Συγχρόνως ὁ Κολοκοτρώνης καί ὁ Καποδίστριας διασύρονται ὡς «ἐθνολαϊκιστές», «προνεωτερικοί» καί «δικτάτορες». Καί τοῦτο, διότι τό αἴτημα τῆς ἐλευθερίας τῶν ἐπαναστατῶν τοῦ 1821 συνδυάζει τήν ὀρθόδοξη πίστη μέ τήν ἐθνική αὐτοδιάθεση. Ἐπιπλέον, ντοκυμαντέρ τῆς ἑλληνικῆς τηλεόρασης διέσυρε τόν Μεγαλέξανδρο· τήν Παρασκευή 8 Μαρτίου, ἡμέρα τῆς γυναίκας, ὁ δῆμος Ἀθηναίων ἐπέλεξε νά «ντύσει» τό δημαρχεῖο μέ τήν ἑλληνική σημαία σέ ρόζ χρωματισμούς ἐνῶ διαφημιστική ἀφίσα βεβήλωσε τό πρόσωπο τῆς Παναγίας.
Γενικά, γίνεται προσπάθεια ποινικοποίησης τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσης, ἐξ οὗ καί τό σύνθημα: «Νά πεθάνει ἡ Ἑλλάδα, νά ζήσουμε ἐμεῖς». Στό ἴδιο μῆκος κύματος ἐκπέμπει καί τό πανό πού ὕψωσαν ἐσχάτως στό 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης -χρηματοδοτεῖται ἀπό τούς φόρους πού πληρώνουμε οἱ Ἕλληνες- μέ τό σύνθημα «Destroy Greece», δηλαδή «Καταστρέψτε τήν Ἑλλάδα», ἐνῶ ὁ δημιουργός τοῦ «Avant-Drag!», τοῦ φίλμ πού διακρίθηκε σ’ αὐτό, δήλωσε: «Ἡ βαρβαρότητα τῆς Ἑλλάδας ξεκινάει ἀπό τήν οἰκογένεια, συνεχίζει στά σχολεῖα καί διατρέχει ὅλα τά κοινωνικά στρώματα».
Ἐπιπροσθέτως, σήμερα, πού ἡ δημογραφική συρρίκνωση ἔχει καταστεῖ τό μεῖζον ἐθνικό πρόβλημα τῆς χώρας μας, οἱ «πολυπολιτισμικοί ἀποδομητικοί χῶροι, κυρίαρχοι στά Μ.Μ.Ε. καί στά πανεπιστήμια, συζητοῦν συχνότερα τό ζήτημα τῶν ἐναλλακτικῶν σεξουαλικῶν ἐπιλογῶν» καί οἱ ἐθνοπαέρες μας θεσμοθετοῦν ἀναίσχυντα τόν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων.
Ἀπό τήν ἀτζέντα τῶν ἐγχώριων θιασωτῶν τῆς «woke culture» δέν ξέφυγε οὔτε καί ἡ γλώσσα. Προωθοῦν τή συμπεριληπτική, δηλαδή τή «γλώσσα πού ἀποφεύγει τή χρήση κάποιων ἐκφράσεων ἤ λέξεων πού θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ ὅτι ἀποκλείουν συγκεκριμένες ὁμάδες ἀνθρώπων, ἰδιαίτερα λέξεις γιά τό φύλο, ὅπως “ἄνδρας”». Ἔτσι, ἡ ἀναφορά σέ φοιτητές καί φοιτήτριες ἀντικαθίσταται σέ πανό καί προκηρύξεις ἀπό τόν οὐδέτερο ὅρο «τά φοιτητά»!
Μέσα σ’ αὐτή τή ζοφερή κατάσταση, πού γένη, φυλές, γλῶσσες καί φύλα ἀποδομοῦνται, καλούμαστε μέ κάθε τρόπο νά ἀντισταθοῦμε σθεναρά σέ ὅλη αὐτή τήν παράνοια καί νά μείνουμε «ἑδραῖοι καί ἀμετακίνητοι» στή ζείδωρη παράδοση, τήν ὁποία παραλάβαμε ἀπό τούς πατέρες μας.
(Ἱστολόγιο «Ἀκτῖνες», 15/05/2024)