Ἡ ψευδοεπιστήμη τῆς Ἀστρολογίας, ἀποτελεῖ ἐπιβίωση τῆς ἀρχαίας Ἀστρολατρίας καὶ βασίζεται στὴν ἐπιθυμία τοῦ ἀνθρώπου νὰ μάθει τὶ θὰ τοῦ συμβεῖ στὸ μέλλον.
Ἔτσι οἱ ἄνθρωποι πίστεψαν ὅτι τὰ ἄστρα, μὲ τὰ ὁποῖα ταυτίζονταν οἱ θεοί, μπορεῖ νὰ προλέγουν τὸ μέλλον τους!
Τὴν φιλοπερίεργη αὐτὴ ἀνθρώπινη τάση ἐκμεταλλεύτηκαν οἱ ἐπιτήδειοι «ἀστρολόγοι», προκειμένου μὲ τὶς «προβλέψεις» τους νὰ ἱκανοποιήσουν τὴν ἀνθρώπινη περιέργεια, μὲ τὸ ἀζημίωτο φυσικά…
Ὅμως ἡ Ἀστρολογία, ὅπως καὶ κάθε ἄλλη συναφὴς ἐνασχόληση π.χ. ταρωμαντεία, κρυσταλλομαντεία, ἀριθμολογία κ.λπ., δὲν ἔχουν καμία ἐπιστημονικὴ βάση. Ἡ Ἀστρολογία δὲν εἶναι Ἐπιστήμη. Ἐπιστήμη εἶναι ἡ Ἀστρονομία, ἡ ὁποία μὲ ἐπανειλημμένες διακηρύξεις ἔχει καταδικάσει τὴν Ἀστρολογία1.
Οἱ Ἀστερισμοί, δηλ. τὰ ζώδια πάνω στὰ ὁποῖα βασίζεται ἡ Ἀστρολογία καὶ κατασκευάζει ἀστρολογικοὺς χάρτες,προϋποθέτει τὴν πίστη ὅτι τὰ ἀστέρια βρίσκονται στὸ ἴδιο ἐπίπεδο. Ἡ ἀντίληψη αὐτὴ σήμερα εἶναι γελοία, καθὼς γνωρίζουμε, ὅτι οἱ ἀποστάσεις μεταξὺ τῶν ἄστρων εἶναι τεράστιες καὶ ἡ σύνδεση μεταξύ τους εἶναι ἐντελῶς αὐθαίρετη.
Ἡ Ἀστρολογία βασίζεται ἐπίσης στὴν παραδοχὴ τοῦ γεωκεντρικοῦ μοντέλου,ποὺ θέλει τὴν Γῆ νὰ βρίσκεται ἀκίνητη στὸ κέντρο τοῦ πλανητικοῦ συστήματος καὶ τοὺς πλανῆτες νὰ περιφέρονται γύρω ἀπὸ αὐτὴν καὶ νὰ τὴν …ἐπηρεάζουν. Δηλαδή, ἡ Ἀστρολογία ἀναπτύχθηκε καὶ στηρίχθηκε πάνω στὶς λαθεμένες ἀντιλήψεις τοῦ παρελθόντος2.
Ἄλλωστε, τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ προβλέψεις τῶν Ἀστρολόγων εἶναι ψευδεῖς, ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι κανένα ὡροσκόπιο ἀπὸ αὐτὰ ποὺ καθημερινὰ δημοσιεύουν σὲ ἐφημερίδες καὶ περιοδικὰ δὲ συμφωνεῖ μὲ τὸ ἄλλο.
Κλείνουμε τὴν σύντομη αὐτὴ ἀναφορά μας στὸ θέμα τῆς Ἀστρολογίας, ἐπισημαίνοντας ὅτι οἱ ἀποστάσεις τῆς Γῆς ἀπὸ τὰ ἄστρα καὶ τοὺς πλανῆτες εἶναι τόσο μεγάλες, ὥστε ἡ ἐπίδρασή τους πάνω στὴν Γῆ εἶναι ἀπειροελάχιστη, γιὰ νὰ μὴν ποῦμε μηδενική, καὶ πάντως δὲν ἀφορᾶ, οὔτε καθορίζει τὴν προσωπικότητά μας καὶ τὸ μέλλον μας.
Οἱ ἀκτινοβολίες τῶν ἐπίγειων ραδιοτηλεοπτικῶν πομπῶν γύρω μας εἶναι κατὰ ἑκατοντάδες ἑκατομμύρια φορὲς πιὸ ἰσχυρὲς ἀπὸ τὶς ἀκτινοβολίες ὅλων τῶν πλανητῶν μαζί.
Τὸ μαγνητικὸ πεδίο ποὺ δημιουργεῖ ὁ μικρὸς μαγνήτης στὸ μικρὸ μεγάφωνο ἑνὸς φορητοῦ ραδιοφώνου, ἐπιδρᾶ πάνω μας ἑκατομμύρια φορὲς πιὸ ἔντονα ἀπὸ τὰ μαγνητικὰ πεδία τῶν πλανητῶν.
Ἀποτελεῖ λοιπὸν σφάλμα νὰ φαντάζεται κανεὶς ὅτι εἶναι δυνατὸν τὰ οὐράνια σώματα νὰ ἐπηρεάζουν μὲ τὸν ὁποιοδήποτε τρόπο τὰ ψυχοπνευματικὰ χαρακτηριστικὰ καὶ τὴν συμπεριφορά μας καὶ νὰ καθορίζουν τὴν… μοῖραμας!
Σὲ μιὰ ἐποχή, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἡ Ἐπιστήμη ἔχει τόσο πολὺ προχωρήσει, ἀποτελεῖ πραγματικὴ ὀπισθοδρόμηση τὸ νὰ πιστεύει ὁ ἄνθρωπος ὅτι τὸ μέλλον του δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ αὐτόν, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ ἄστρα!
1. Βλ. Ἀρχιμ. Γεωργίου Δημοπούλου, «Καὶ σήμερα εἴδωλα;», ἔκδ. «Σωτήρ», σελ. 40-41.
2. Βλ. Μάνου Δανέζη – Στράτου Θεοδοσίου, «Ἀστρολογία, θρησκεία ἢ ἐπιστήμη;», ἔκδ. Ἀποστολικῆς Διακονίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, σελ. 44.
(Περιοδ. «Τὰ Κρίνα», τ. 289 / Δεκέμβριος 2008, σελ. 8)