Μικρὸ σχόλιο σὲ στίχους τῆς Πρὸς Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς «Σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» (Ἐφ. δ’ 3). Αὐτὸ προτρέπει μεταξὺ ἄλλων ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος στοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι συναπαρτίζουν τὸ Ἕνα Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας μὲ Κεφαλὴ τὸν Χριστό. Ὅπως στὸ ἀνθρώπινο σῶμα, τὸ πνεῦμα, δηλαδὴ ἡ ψυχή, ὅλα τὰ […]

Πολλοί προσερχόμενοι στην εξομολόγηση, δεν γνωρίζουμε πολλά πράγματα ή δεν έχουμε κάτι να πούμε και φέρνουμε σαν δικαιολογία την αδύναμη μνήμη μας. Γι’ αυτό και ζητάμε από τον Πνευματικό (Επίσκοπο ή Ιερέα) να μας βοηθήσει. Όμως γράφει ορθά κάποιος Κληρικός ότι, «η αδύναμη μνήμη και η ξεχασιά δεν αποτελεί πάντα δικαιολογία. Μπορεί να προέρχεται από

1. Ὁ ἄνθρωπος, ὡς πλασθεὶς «κατ΄ εἰκόνα» τοῦ ἀπείρου Θεοῦ, ἔχει κλήση ὑπερβάσεως τῆς κτιστότητός του καὶ ἀτελευτήτου προόδου. Ἡ σοφία του καὶ οἱ λοιπὲς ψυχοσωματικὲς δυνάμεις του δύνανται νὰ ἐξελιχθοῦν ἀπεριόριστα. Ὡς «θεολογικὸ ὄν» προορίζεται γιὰ τὴν κατὰ χάριν θέωση. Ἄρα, ἡ ἐπιστημονικὴ καὶ τεχνολογικὴ πρόοδός του εἶναι ἀναμενόμενη καὶ διαρκής. Ἐν τούτοις, ἄν

Γνωρίζουμε πὼς ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι ὁ ἐπικεφαλὴς τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ πὼς τὰ μέλη Αὐτῆς ὀφείλουν νὰ τὸν ἀκολουθοῦν. Ἀρκεῖ βεβαίως ὁ Ἐπίσκοπος νὰ μὴ κηρύττει, φανερὰ καὶ δημόσια (ΙΕ΄ Κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου), κάποια αἵρεση, ὄχι φανταστική, ἀλλὰ ἤδη κατεγνωσμένη ἀπὸ Συνόδους ἤ Πατέρες (στὸν ἴδιο Κανόνα), καὶ νὰ μὴ σφάλλει ὡς προς τὴν

Ἡ Ἐκκλησία μας σὲ ἐπίσημα κείμενά της ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ φαινομένου τοῦ κορωνοϊοῦ εἶχε ἐπισημάνει ὅτι: α) «μέτρα περιορισμοῦ τῆς ἐλευθερίας τῶν πολιτῶν δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουν διάρκειαν ὑπὲρ τὸ δέον, οὔτε νὰ χαρακτηρίζωνται ἀπὸ ἀσυμμετρίαν καὶ ὑπερβολήν» (14/27-4-2020). β) « Ἡ ἔκρυθμος κατάστασις ἕνεκα τῆς λοιμικῆς ταύτης νόσου δὲν πρέπει

Ποιός διχάζει τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ;             ΠΡΟΣΦΑΤΑ, στὴν Ἑορτὴ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου μὲ τὸ Νέο Ἡμερολόγιο, κατὰ τὴν ὁποίαν ἑορτάζεται ἡ «Θρονικὴ Ἑορτὴ» τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, γιὰ ἄλλη μία φορὰ τηρήθηκε αὐτὸ ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν καθιερώσει ἐδῶ καὶ μισὸ περίπου αἰῶνα ὡς «ἱερὸν ἔθος»: στὴν «Πατριαρχικὴ καὶ Συνοδικὴ Λειτουργία» στὸν Ἅγιο

            Τὸ ἄλλοτε πυκνὸν δάσος τὸ εὑρισκόμενον εἰς τὴν περιφέρειαν Δοξαρᾶ, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ Ἅγιος ἠσκήτευσε καὶ ἐμαρτύρησε, σήμερον δὲν ὑπάρχει. Ὑπάρχουν μόνον ἐλάχιστα δένδρα. Πρό τινος ἐσώζετο καὶ τὸ δένδρον, εἰς τὸ ὁποῖον ὁ Ἅγιος ἐκρεμάσθη καὶ ἐμαρτύρησεν, ἀλλὰ μὲ τὴν πολυκαιρίαν ἀφοῦ μέχρι ῥίζης ἐξηράνθη, ἔπεσε καὶ οἱ Χριστιανοὶ ἔκοψαν τοῦτο εἰς

Ὁ ἐν ἁγίοις πατὴρ ἡμῶν Ἀχίλλειος γεννήθηκε στὴν Καππαδοκία ἀπὸ εὐσεβεῖς καὶ εὐγενεῖς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι τοῦ ἐξασφάλισαν καλὴ μόρφωση στὴν κοσμικὴ παιδεία καὶ κυρίως στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη. Ὅταν ἐνηλικιώθηκε, μὲ τὴ νηστεία, τὶς ἀγρυπνίες καὶ τὴν κατὰ Θεὸν ἄσκηση, «διέθετε ἀναβάσεις ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ», κατὰ τρόπον ὥστε νὰ φυλάγει

Προϊσταμένου Ἱεροῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Λαρίσης Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΚΑΛΛΙΝΙΚΕ,Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,Τίμιο Πρεσβυτέριο,Περιούσιε Λαὲ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου· Εἶναι ἀλήθεια ὅτι δὲν ὑπῆρξε συγκροτημένη πρόταση ἀπὸ ἐμᾶς, τὸ τοπικὸ Ἱερατεῖο, ὅσον ἀφορᾶ τὸ πρόσωπο ποὺ θὰ διαδεχόταν τὸν Μακαριστὸ Πατέρα μας κυρὸ Ἀθανάσιο. Εἶναι ὅμως ἀδιαμφισβήτητο γεγονὸς ὅτι [σεῖς Σεβασμιώτατε]

Καθεδρικὸς Ἱερὸς Ναὸς Εὐαγγελισμοῦ τῆς ΘεοτόκουΛάρισα, Τρίτη, 26-1/8-2-2022 Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν κ. Καλλίνικε, Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀδελφοί, ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ Πατέρες καὶ Μητέρες, ἀγαπητοὶ Ἀδελφοὶ καὶ Ἀδελφές· Μὲ τὸ ἄπειρο ἔλεος τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας καὶ τὴν κανονικὴ ψῆφο τῆς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας μας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος, ἀνέρχομαι