Ὁ Σεβ/τος Μητροπολίτης Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος κ. Κλήμης, ὡς Τοποτηρητὴς τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Μοραβίας τῆς Ἐκκλησίας μας, πραγματοποίησε μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ποιμαντικὴ ἐπίσκεψη στὴν Τσεχία, ὅπου κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη λόγῳ τῆς δυσχερῶν περιστάσεων δὲν εἶχε κατορθώσει νὰ μεταβεῖ. Εἶχε μαζί του τὸ ζεῦγος Κων/νου καὶ Ἀργυρῆς Γκέκα ἀπὸ τὴν Λάρισα.             Τὸ […]

            Ο ΘΕΟΣ μας εἶναι «πῦρ καταναλίσκον» (Ἑβρ. ιβ’ 29). Ὅταν ἕνα ἀντικείμενο ἀγγίζει τὸ πῦρ, ἀλλοιώνεται: ἤ καίγεται, ἤ θερμαίνεται.             Ἔτσι ἐπίσης καὶ ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀγγίζει τὸν Θεό: ἤ καταστρέφεται ἤ σώζεται. Πῦρ –πάντοτε πῦρ! Ἀπὸ τὴν ἐπαφὴ μ΄ αὐτὸ προκύπτει ἤ στάχτη ἤ ἀτσάλι, ἀνάλογα μὲ τὸ τὶ ἀγγίζεται.             Ἔτσι

+ Μητροπολίτου Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Κλήμεντος Α. Ἐκκλησιοµάχος Οἰκουµενισµὸς καὶ Ἡµερολογιακὸ Θέµα      ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, οἱ ἅγιες Οἰκουμενικὲς καὶ Τοπικὲς Σύνοδοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἦταν ἀνέκαθεν Σύνοδοι τῆς Παραδόσεως, γιὰ τὸν λόγο δὲ τοῦτο εἶχαν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἐπισφράγιση τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Αὐτὸ ἀποτελοῦσε καὶ τὴν ἀσφάλεια τῆς µὴ παρεκκλίσεως καὶ

Mήτηρ καὶ υἱὸς Ἄννα καὶ Ἰωάννης,ὤφθησαν ἄμφω Oὐρανοῦ οἰκήτορες. Κατά τη μεσοβυζαντινή περίοδο, 9ος αιώνας – μέσα 10ου αιώνα μ.Χ., αναδεικνύεται μία αγία μορφή της πόλης της Λάρισας η οσία Άννα και ο υιός της Ιωάννης. Το συναξάρι της αγίας Άννας εξέδωσε ο κ. Σταύρος Γουλούλης από τον κώδικα Vaticanus graecus 1558 (φφ. 71v-73r), ένα

Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς 14. Εργασία Η αναγκαιότητα της εργασίας. Ψυχαγωγία και αυτοσυγκέντρωση του πνεύματος.Προσευχές, τάματα και υποσχέσεις ως μέσα υπέρβασης κακών συνηθειών Απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που ενισχύει την θέλησή του είναι η εργασία. Αυτή διατάχθηκε από τον Θεό προς τον αμαρτωλό άνθρωπο στον Παράδεισο: «Με τον ιδρώτα του προσώπου

            Μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίας μας ἱερουργεῖται τὸ Μυστήριο τῆς κοινωνίας Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου. Ἐντὸς τοῦ ἁγίου Οἴκου αὐτῆς, καὶ μάλιστα κατὰ τὴν τέλεση τῆς Θ. Λειτουργίας, ἀναπτύσσεται θαυμαστὴ σχέση Ἀγάπης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία παρομοιάζεται στὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο μὲ τὴν ἀπὸ κοινοῦ ἀπόλαυση ἑνὸς εὐφροσύνου Δείπνου.             Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς προσφέρεται

Ἀπὸ τὸν Σεβ. Μητροπολίτη Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος κ. Κλήμεντα στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Λαρίσης, τὴν Κυριακή, 5/18-6-2023, μὲ τίτλο: «Τί εἶναι τὸ πιὸ δύσκολο στὴν κλήση τοῦ Χριστοῦ;».

κατὰ διήγησιν τοῦ προσφάτως κοιμηθέντος Κληρικοῦ μαςπ. Ἰγνατίου Μπάφα ΚΑΤΑ παραχώρησιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ἔτος 1963 πῆγα εἰς τὴν Αἴγινα, δηλ. μὲ ἔστειλαν εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων, διὰ νὰ ἐξυπηρετῶ τοὺς ἐκεῖ Παλαιοημερολογίτας, ἐπειδὴ δὲν εἶχον Ἱερέα.             Ἤμουν, τότε, νεοχειροτονημένος, δηλαδὴ ἀρχάριος ὡς Ἱερεύς, ἀλλὰ μοῦ εἶπαν οἱ

Στα ελληνικά νεοπαγανιστικά κινήματα συναντάμε τέσσερις διαφορετικές τοποθετήσεις έναντι του προσώπου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού: α) Σφοδρή πολεμική στάση με σκληρή και ενίοτε υβριστική (ακόμη και χυδαία) γλώσσα. β) Ήταν Έλληνας και όχι Εβραίος. γ) Ήταν ένας από τους θεούς του Ελληνικού Δωδεκαθέου. δ) Μαζί Χριστός και Δωδεκάθεο και Νέα Εποχή. Δεν λείπουν και

Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου Δέν πέρασαν ἀκόμη ἑπτά μέρες, ἀπό τότε πού γιορτάσαμε τήν ἱερή πανήγυρη τῆς Πεντηκοστῆς, καί πάλι μᾶς πρόφθασε χορός μαρτύρων ἤ καλύτερα στρατιά μαρτύρων καί παράταξη, πού δέν εἶναι καθόλου κατώτερη ἀπό τή στρατιά τῶν ἀγγέλων, τήν ὁποία εἶδε ὁ πατριάρχης Ἰακώβ, ἀλλά εἶναι ἴδιας ἀξίας καί τάξης μέ αὐτή. Γιατί