
Να περιεργάζεσαι τα σφάλματά και τις ατέλειές σου και όχι τις ξένες υποθέσεις. Οι άνθρωποι λησμόνησαν να κλαίνε τις αμαρτίες τους, πήραν την κρίση από τον Θεό και σαν να είναι αναμάρτητοι οι ίδιοι, καταδικάζουν ο ένας τον άλλο. Φοβερή διαβολική παγίδα είναι η κατάκριση και μεγάλη αμαρτία. Ευχαρίστηση καμμία δεν προσφέρει. Μόνο ζημιά επιφέρει… (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Το δραστικότερο φάρμακο κατά της κατάκρισης είναι, το να ασχολείσαι πάντοτε και να ερευνάς με τον λογισμό σου, τα δικά σου πάθη και τις δικές σου κακίες, τα οποία είναι τόσο πολλά και τόσο απόκρυφα, που μόνο για να τα γνωρίσεις και να τα θεραπεύσεις, δεν σου φτάνουν όλες οι μέρες της ζωής σου. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Όση περισσότερη υπόληψη και τιμή έχουμε στον εαυτόν μας, τόσο περισσότερο παρακινούμαστε στο να κατακρίνουμε και να καταφρονούμε τους άλλους. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Γνώριζε, ότι όπως εξετάζεις με κακή διάθεση γνώμης, κάποιο πάθος του αδελφού σου, κάποια ρίζα του ίδιου πάθους βρίσκεται και μέσα στην καρδιά σου, που σύμφωνα με τη διάθεση και το πάθος που έχει, έτσι με εμπάθεια κρίνει και τα των άλλων, όπως γράφτηκε: «Ο κακός άνθρωπος, από το απόθεμα της καρδιάς του, βγάζει πονηρά πράγματα» (Ματθ. 12,35). (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Αν εσύ εύκολα κρίνεις τους άλλους και τους καταφρονείς, ο Θεός παραδειγματικά θα σε εκπαιδεύσει, παραχωρώντας να πέσεις και εσύ στο ίδιο παράπτωμα, για να γνωρίσεις με την πτώση σου, την υπερηφάνειά σου και να ταπεινωθείς. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
Κάθε λόγος που προέρχεται από διάθεση να ατιμάσουμε κάποιον, είναι κατάκριση, έστω και αν αυτός ο λόγος δεν είναι υβριστικός. (Μέγας Βασίλειος)
(xristianos.gr, 22-1-2025)